اثرات کبالت کلراید و کرومیوم کلراید بر تکوین تخمدان موش

کبالت یک عنصر کمیاب ضروری برای پستانداران محسوب می شود و برای سنتز ویتامین b12 ضروری می باشد. کبالت ماده سمی نیست ولی در معرض قرار گرفتن حاد آن اثرات سمی بر موجود زنده دارد. ثابت شده-است که کبالت از جفت عبور می کند و وارد خون جنینی و مایع آمنیوتیک می شود. همچنین نشان داده شده است که کبالت دارای اثرات سمی جنینی است. کرومیوم به عنوان یک عنصر کمیاب ضروری شناخته شده است که برای تغذیه انسان و حیوانات ضروری است. همچنین اثبات شده است که کرومیوم در in vivo اثرات آنتی اکسیدانی دارد. مطالعه حاضر به بررسی اثرات در معرض قرار دادن حاد کبالت کلراید و کرومیوم کلراید بر تکوین تخمدان موش پرداخته است.موش های باردار در روز های 14-12 بارداری تحت تزریق درون صفاقی تک دوز کبالت کلراید و کرومیوم کلراید در غلظت های کبالت 60، کبالت 50، کبالت 40، کبالت 10، کرومیوم 50، کبالت 10/کرومیوم 50 وکبالت 40/کرومیوم 50 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن قرار گرفتند. بعد از به دنیا آمدن زاده ها، نوزادان ماده در 21 روزگی تشریح شدند و تخمدان آنها جداسازی شد. نتایج آزمایشات نشان داد که تزریق درون صفاقی تک دوز کبالت کلراید در غلظت های 40، 50 و 60 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن باعث سقط جنین و عدم ادامه بارداری شد(p<0.05). همچنین تیمار همزمان کبالت کلراید در غلظت های 10 و40 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن و کرومیوم کلراید درغلظت 50 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن میزان بارداری های موفق را نسبت به تیمار کبالت کلراید بهبود بخشید(p<0.05). مقایسه بافت شناسی گروه کنترل و گروه های تیماری نشان داد کبالت کلراید در غلظت های 10 و 40 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن باعث تأخیر در رشد فولیکولی شد و کرومیوم کلراید تأخیر ایجاد شده در رشد فولیکولی را کهتوسط کبالت کلراید در غلظت پایین ایجاد شد (10 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) جبران کرد و باعث تحریک رشد فولیکولی شد (p<0.05). در این مطالعه نتایج نشان داد که کرومیوم کلراید اثرات سمی بافتی ایجاد شده توسط کبالت کلراید را توانست وابسته به غلظت جبران کند.